Kwiatkowski Zbigniew

Kwiatkowski Zbigniew s. Władysława i Janiny, ur. 13 I 1922 w Warszawie.

Działał w warszawskiej grupie zadrużan kierowanej przez Józefa Kowalczyka „Sławbora”.

W 1942 został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu.

Był w grupie zadrużan- b. więźniów obozów koncentracyjnych wydających prasę zadrużną w Lubece pod kierunkiem B. Stępińskiego. Biorąc pod uwagę rok jego powrotu do Polski może chodzić o „Arkonę” i ewentualnie „Zaranie”.

W jesieni 1945 powrócił do kraju i przybył do Bydgoszczy gdzie skontaktował się z Janem Stachniukiem (otrzymując adres od Ewy Szajner- Kwiecińskiej) i poinformował go o działalności grupy sympatyków Zadrugi w Lubece, kierowanej przez Bogusława Stępińskiego, o co prosił go ten ostatni. Ponieważ deklarował chęć powrotu do Lubeki Stachniuk przekazał mu list do nich z radą powrotu do kraju.

Podczas próby nielegalnego przekroczenia granicy został aresztowany i skazany na rok więzienia. Przed wyrokiem miał propozycję współpracy z NKWD, której odmówił.

Następnie pracował w kamieniołomach w okolicy Kłodzka a później (1947-1948) wstąpił do PPR i pracował jako urzędnik w Warszawie, działając też w PPR i Komitecie Słowiańskim.

Pracował w KS MO dochodząc do stanowiska z-cy naczelnika wydziału a w drugiej połowie lat 70-tych – pracował jako pracownik umysłowy w „Betonstalu”. W 1979 deklarował bezpartyjność w kwestionariuszu.

Żona Teodozja, c. Franciszka ur. 1921, syn Mirosław ur. 1950.

Brak dalszych danych.

Źródła

Archiwalne

Archiwum IPN

IPN BU 0 1236/1314

IPN 00231/153 t 1 (Informacja o Zadrudze)

IPN BU 1005/94830 Kwiatkowski Zbigniew s. Władysława ur. 1922 (akta paszportowe)

IPN BU 01355/149 Protokół przesłuchania świadka z 16 i 17 XI 1951,[Edwarda Olczyka]

Opracowania

Grott B., Majchrowski Jacek M. „Arkona”, „Zaranie”, „Kuźnia”, „W Drodze”, i „Stanica”- pisma wydawane przez zadrużan w brytyjskiej strefie okupacyjnej w Niemczech; w: Kwartalnik Historii Prasy Polskiej, XXI, 2.